Πιατσέτα, Τζοβάννι Μπατίστα

(Piazzetta, Βενετία 1682-1754). Ιταλός ζωγράφος. Μαθήτευσε στη Βενετία, κοντά στον Αντόνιο Μολινάρι και από το 1703 μέχρι το 1711 στη Μπολόνια, κοντά στον Τζουζέπε Μαρία Κρέσπι. Ύστερα επέστρεψε στη Βενετία όπου και παράμεινε μέχρι τον θάνατό του. Η παρουσία στη ζωγραφική του ισχυρών αντιθέσεων φωτός και σκιάς δεν αποκλείει τη χρωματική ποικιλία·. Αντίθετα συμβάλλει στη στερεή κατασκευή των μορφών και στην ενότητα του πλασμού. Έργο του 1717 είναι τοΜαρτύριο του Αγίου Ιακώβου (Βενετία, Σαν Στάε), του 1725-27, ηΕμφάνιση της Παναγίας στον Άγιο Φίλιππο Νέρι(Σάντα Μαρία ντέλα Φάβα) και ο πίνακας της οροφής του Σαν Τζανίπολο, που παρουσιάζει με τολμηρή ατμοσφαιρική προοπτική τη Δόξα του Άγιου Δομίνικου. Στα έργα αυτά διακρίνεται το προοδευτικό άνοιγμα των χρωματικών κλιμάκων –επιρροή ίσως του Τζοβάν Μπατίστα Τιέπολο– που καταλήγει στην Ανάληψη της Θεοτόκου του 1735 (Λίλη). Στην ίδια περίοδο ανήκουν και οι ευχάριστες νωπογραφίες του, όπως η Μάντισσα (Βενετία), το Ειδύλλιο (Κολονία), Ποιμενικό (Σικάγο). Ο Π. δημιούργησε ακόμα και πολυάριθμα σχέδια με μολύβια και κάρβουνο και εικονογράφησε την Ελευθερωμένη Ιερουσαλήμ, που εξέδωσε ο Αλμπρίτσι το 1745. Στη τελευταία, πολύ δυστυχισμένη, περίοδο της ζωής του, επανήλθε στις ισχυρές αντιθέσεις φωτός και σκιάς αλλά σε συνδυασμό με πιο ενιαίο και σβησμένο χρώμα (αξιόλογος είναι ο Αποκεφαλισμός του Άγιου Ιωάννη του Βαπτιστή στον Άγιο Αντώνιο της Πάντοβα, έργο του 1744). «Η Μάντισσα», ένα από τα πιο φημισμένα έργα του Ιταλού ζωγράφου Τζοβάννι Μπατίστα Πιατσέτα (Πινακοθήκη της Ακαδημίας, Βενετία).